Strona:PL Aleksander Fredro - Dzieła tom II.djvu/273

Ta strona została uwierzytelniona.
Zuzia.

Uczę się historyi.

Kapka.

Na co to się zdało!
Wiedz co się z tobą dzieje, nie co gdzieś się działo.

Zuzia.

Także geografii.

Kapka.

Jeszcze czego, proszę!
Jaka na filozofa! I ja mylnie wnoszę?
Żeby choć jeden przedmiot, jeden nienaganny!

Zuzia.

Także obcych języków.

Kapka.

Dość jeden dla panny.
Rachować, czytać, pisać, to mądrość kobiety;
Summa summarum żoną nie będziesz poety.
Powiedz mu jak tu przyjdzie, jakie me rozkazy,
I powiedz, że jednego nie mawiam dwa razy.





SCENA VIII.
Zuzia, Czesław
(jak wprzódy).
Zuzia.

Skończyły się dni szczęścia, zaczęły niedoli,
Jak tamte szybko zbiegły, te pójdą powoli.