Ta strona została przepisana.
Czesław.
Czekam.
Bobiné.
Biegnę.
Czesław.
Adieu.
Bobiné.
Jeżeli zwodzę, niechaj w grobie legnę (odchodzi).
Czesław (sam).
Ta go już nie wypuści, tej się nie wywinie
I wszystko wiedzieć będziem najdalej w godzinie.
SCENA XI.
Czesław, Smakosz.
Smakosz.
Wdaj się tu z zakochanym! kaduk go dogoni!
Wyszedł i zniknął - szukam, ni pana ni koni.
O, przeklęte niech będą wszystkie wraz furmany!
Przeklęty ten, co pierwszy dał dyszel drewniany.
I co tu za lud głupi, głupi nie do wiary,
Bo czy można: je mało a pije bez miary.
Czesław (do siebie).
Niech pozwoli powiedzieć, wszystko dobrze będzie:
Tu tylko prawe szczęście trzeba mieć na względzie.
(odchodzi za Zofią).