Ta strona została przepisana.
SCENA VI.
Klara, Marek, Kasper.
Kasper (ciągnąc za połę).
Pst! panie! pani.
Marek.
Cicho!
Klara.
Pan rotmistrz, jak wnoszę,
(Kasper śmieje się pomimo znaków swego pana)
Chce mówić z moim mężem. (Kasper śmieje się)
Marek (cicho do Kaspra wykręcając mu rękę).
Kasprze, póki proszę.
(do Klary)
Tak, z mężem.
Klara.
Niech pan siada.
(siadają, Kasper siada za krzesłem Marka)
Męża w domu niema.
Marek.
Wiem.
Klara.
Ale wkrótce będzie.
Kasper (niemogąc dłużej wytrzymać, parska śmiechem).
Kaduk tu wytrzyma.
Marek (do Klary)
Za pozwoleniem.
(wstaje, bierze Kaspra za kołnierz i za drzwi wyprowadza)
