Ta strona została przepisana.
Aniela.
Komu, i na co?
Gustaw.
Mojemu stryjowi.
Aniela.
Ja ręczę za nią.
Gustaw.
Jakże to przyjęła?
Aniela.
Rzewnie płakała.
Gustaw.
Ja tym łzom nie wierzę.
I któż jej winien? Albin kochał szczerze.
Aniela.
I dotąd kocha.
Gustaw.
O, nie kocha wcale.
Aniela.
Ja to wiem lepiej.
Gustaw.
Kocha, lecz nie Klarę.
Aniela.
Kogoż?
Gustaw.
Hm! kogo?
(po krótkiém milczeniu)
Zamilczę w tej mierze.
Aniela.
Bajkę ktoś zrobił, proszę mi dać wiarę.
Albin nasz sąsiad, bawi tutaj stale,
Wiemy gdzie bywa, jego związki znamy.
