Strona:PL Aleksander Fredro - Dzieła tom IV.djvu/346

Ta strona została przepisana.

Daj całego franczeskona.[1]

Antonio.

Ach, ubóstwo miej na względzie,
Niech sześć pawłów dosyć będzie.

Bombalo.

Franczeskona, franczeskona!

Antonio.

O ty duszo niezwruszona!

Bombalo.

Daj, daj, daj, daj, nie pomoże.

Antonio.

Więc ci jeszcze dwa dołożę. —
Wszakże i mnie żyć potrzeba.

Bombalo.

Miłość syci i bez chleba.
Franczeskona!

Antonio (prosząc).

Lubciu drogi!

Bombalo.

Franczeskona.

Antonio.

Sępie srogi!

Bombalo.

Franczeskona! franczeskona!

Antonio.

Na, masz diable.

Bombalo.

Rzecz skończona.


  1. Franczeskon, talar zawierający dziesięć pawłów.