Ta strona została przepisana.
AKT II.
(Pomieszkanie Warskiego. Duży salon. Drzwi na prawo, na lewo i dwoje drzwi w głębi: 1) na prawo do pokoju Antonji; 2) w głębi do Warskiego; 3) wchód ogólny; 4) na lewo do pokoju Laury. Między drzwiami w głębi kanapa, przed nią stół nakryty dywanem, na nim taca i butelka z wodą — dzwonek. Na przodzie sceny, na lewo mała kanapa, przy któréj stoliczek z książkami. Na prawo, podobnież mały stoliczek z rycinami i fotel.)
SCENA I.
Laura, Warski.
(Siedzą na przodzie sceny.)
Laura.
Antonja idzie za mąż, tyle mi wczoraj Panie Karolu przy powitaniu powiedziałeś. Ale jakże to się stało — tak nagle? tak niespodziewanie?
Warski.
Nagle prawda, ale niespodziewanie, nie powiem.
Laura.
Najpierw chcę wiedzieć kto jest narzeczony.
Młody? przystojny? majętny? Znam go?
Warski.
Spodziewam się, że pójdzie za Pana Dormunda.
