Ta strona została skorygowana.
I jeśli się nie mylą, to granica owa
Już się, duszko, za tobą w mgłach przeszłości chowa.
Mając zaś czyste pole, inaczej ja zrobię —
Z czasem — zwolna — Alina — pomyślę o sobie.
SCENA VII.
Zdzisław, Edmund (ręka na chustce).
Zdzisław.
Cóż ręka?
Edmund.
Dobrze.
Zdzisław.
Serce?
Edmund.
Nieźle.
Zdzisław.
Milczy?
Edmund.
Bije.
Zdzisław.
Nadziei czy miłości?
Edmund.
Któż bez obu żyje!
Zdzisław.
Jesteś skrytym.
Edmund.
Źle to?
