Ta strona została przepisana.
Nie byłabym kobiétą, gdybym już od roku
Miłości z fałszem w twojém nie czytała oku. —
A ta Flora nieszczęsna w tak miłym obłędzie!
I Astolf... O! ten o tém wiedzieć dziś nie będzie...
Lecz koniec końców, Boże, cóż się z nami stanie!
Pułkownik pewnie umarł — pewne więc wygnanie.
SCENA IX.
Alina, Edmund.
Alina.
Astolfie, zła wiadomość, Pułkownik nie żyje.
Edmund.
Zkąd wiesz?
Alina.
Zdzisław ma listy, lecz się z niemi kryje.
Edmund.
Idę do niego.
Alina.
Czekaj.
Edmund.
Prędko rzecz wyjaśnię.
Alina.
Stój — stój powiadam — tego lękałam się właśnie.
Astolfie, jeśli kochasz — jeślim ci jest drogą,
Strzeż, strzeż się wszelkich wyznań, zaszkodzić nam mogą.
