gę tak niegodziwą, jak pierwéj była wyborną. Gościńce te są po większéj części brzozami wysadzane.
O południu przejechali przez miasteczko Bogorodsk, wyglądające na wielką wieś, wyjąwszy kilka murowanych budowli, które częścią wystawione są z porowatego wapienia, resztę zaś domów ma drewnianych, i ma powierzchowność jednostajną i ponurą jak reszta tamtejszych wsi. Podróżni obejrzeli kilka studni miejscowych, ażeby z temperatury znajdującéj się w nich wody można było wnieść przez przybliżenie o średniej temperaturze gruntu; ale pomimo łagodnego powietrza, wszystkie te studnie zawierały jeszcze lód w sobie.
Za Bogorodskiem przebyli Kliasmę, któréj lewym brzegiem, w mniejszém lub większém oddaleniu, idzie droga do Włodzimierza.
Do tego ostatniego miasta przybyli o południu 29 maja, gdyż z powodu złéj drogi, woleli noc przepędzić w miasteczku Pokrowie, gdzie w domu pocztowym znaleźli czyste, ale całkiem próżne pokoje, musieli więc doradzić sobie jak mogli. Włodzimierz leży na lewym brzegu Kliasmy, który tu jest górzysty, wówczas gdy po prawym brzegu rozciągają się obszerne łąki. Wiele wież najrozmaitszych kształtów, po większéj części białe z zielonemi dachami, nadają temu miastu zdaleka malowniczą powierzchowność. Jest ono teraz jeszcze dość znaczne, lubo wiele straciło na wielkości i świetności, odkąd przestało być stolicą Wielkich Książąt[1].
Drogi cokolwiek stały się lepszemi, tak, że można było i nocą podróż odbywać. Tym sposobem 30 już maja rano stanęli w mieście Muromie, leżącém nad rzeką Oką. Miasto to leży na lewym czyli północnym brzegu tego znacznego przytoku Wołgi z prawej jéj strony. Z licznemi swemi kościołami, klasztorami i wieżami, przedstawia ono zdaleka tenże sam malowniczy widok co Włodzimierz; ale zblizka widziane nie może iść w porównanie z tamtém, gdyż po większéj części zabudowane jest niepozornemi drewnianemi domami.
Pod Muromem musieli przebywać Okę, która będąc latem nawet znaczną rzeką, wówczas od wody śniegowéj nabyła nadzwyczajnéj szerokości i po prawym brzegu znacznie była rozlała. Ten wysoki stan wody niezmiernie utrudnił przewóz, który zajął podróżnym cały dzień. Musieli oni najprzód jechać do wsi o dwie wiorsty niżéj Muroma leżącéj, gdzie pojazdy ich i konie były pomieszczone na dwóch wielkich
- ↑ Włodzimierz był aż do r. 1328, rezydencyą Wielkich Książąt i stolicą całéj Rossyi. Według obliczenia 1849 r., liczba mieszkańców jego wynosiła 13,105.
