Ta strona została uwierzytelniona.
XVIII.
Gdy błękitne twoje oczy
Budzą we mnie trwogę,
Tak w umyśle mi się mroczy,
Że mówić nie mogę...
Choć się tym widokiem trwożę,
Lecz mnie on nie gniewa,
Bo błękitnych myśli morze
Serce me zalewa...
Gdy błękitne twoje oczy
Budzą we mnie trwogę,
Tak w umyśle mi się mroczy,
Że mówić nie mogę...
Choć się tym widokiem trwożę,
Lecz mnie on nie gniewa,
Bo błękitnych myśli morze
Serce me zalewa...