Ta strona została przepisana.
PIOSNKI POD MUZYKĘ
I FRAGMENTY.
ANDALUZYANKA.
Czy w Barcelonie i was zachwyca
Andaluzyanka o śniadéj płci?
Jak zmrok jesienny blade jéj lica:
To ma kochanka, to moja lwica,
Pani markiza d’Amaëgui.
Nieraz się dla niéj nad piosnką silę,
O nią téż nieraz i biłem się,
I czatowałem, ach razy tyle,
By jéj oczęta ujrzéć na chwilę,
Gdy jéj na wietrze woalka drgnie.
Sam ją, sam jeden posiadam całą.
Gąszcz jéj brwi czarnych to przecież mój,
I noga pulchna i smagłe ciało,
Wraz z tą kaskadą włosów wspaniałą,
Co jak w królewski zdobi ją strój.
Mój ten pomięty jéj kołnierzyczek,
Gdy w buduarze zmoży ją sen;
I na jéj biodrze ta moc spódniczek,
I na jéj stopce czarny trzewiczek,
Na jéj ramionach kaftanik ten.
- ↑ {{przypiswiki|Lećmy, piękny modry ptaszku... – fragment Wesela Figara (akt II, scena IV), którego inny tytuł brzmi La Folle Journée, czyli z franc. Szalony dzień, autorstwa [[Autor:Pierre Beaumarchais|Pierre'a Beaumarchais'go.}}
