Przez szlak powietrzny, tęskne pieśni dzwonią;
Tak wichrem gnane cienie się zbliżały,
Żałośne przed się posyłając skargi.—
Rzekłem więc: Mistrzu! jakie są te dusze,
Co je wiatr szary tak okrutnie chłosta?
— „Pierwsza z tych, odrzekł, o którychbyś żądał
Powziąć wiadomość, niegdyś panowała
Nad tłumem ludów rozmaitej mowy,
A w lubieżności tak się rozpasała,
Że, aby zatrzeć własnej hańby znamie,
Ustawy swemi bezwstyd uprawniła.
To Semiramis, o której czytamy,
Że była żoną Ninusa i po nim
Dzierżyła kraje, gdzie Sułtan dziś włada.[1]
Druga, z miłości zabiła się sama,
Złamawszy wiarę popiołom Sycheja.[2]
Dalej — lubieżna idzie Kleopatra.“[3]
Widziałem tutaj Helenę, sprawczynię
Tak długich nieszczęść;[4] wielkiego Achilla,
Co w końcu walki nie uszedł z miłością;[5]
Parysa także widziałem, Tristana[6]
I tysiąc innych nieszczęśliwych cieni,
Które z kolei Mistrz palcem wskazywał,
A które miłość pozbawiła życia.
Kiedym wysłuchał jak Mędrzec nazywał
Imiona dawnych i niewiast i mężów, —
Zdjęty boleścią stałem jak zbłąkany. —
- ↑ Semiramis, sławna królowa Babilońska i Assyryjska, o któréj podają, że była niezmiernie lubieżną i że prawem przez nią ustanowionem dozwolono synom pojmować w małżeństwo nawet matki rodzone. Sama też Semiramis wstąpiła w taki związek kazirodczy z synem swoim Ninusem, którego później zabiła.
- ↑ Dydona, zaprzysięgła umierającemu, mężowi, Sycheuszowi, czystość w stanie wdowim; ale potem rozmiłowała się w Eneaszu, a gdy ten ją opuścił, samobójstwem zakończyła życie.
- ↑ Sławna z piękności i lubieżności królowa Egyptu.
- ↑ Porwanie Heleny przez Parysa — było, jak wiadomo powodem do wojny Trojańskiej, która trwała lat 10.
- ↑ Achilles zakochał się w Polyksenie, siostrze Parysa i był przez niego zabitym.
- ↑ Mowa tu albo o Parysie, który uwiózł Helenę, albo o Parysie błędnym rycerzu, sławionym w romansach średniowiecznych. Tristan był także błędnym rycerzem, kochał się w Izabelli, żonie stryja swojego Marka, a pojmany na uczynku został przez niego zabity.
