przymiotów Boga, uznając u siebie bóstwa szkodliwe, uznały i szatanów; lecz ktokolwiek przyjął raz za przymiot główny Boga dobroć, ten staje z sobą w sprzeczności, gdy przypuszcza istoty stworzone wyłącznie do złego, i to do robienia tego wiecznie, co byłoby widocznem zaprzeczeniem przymiotu dobroci. Wyznawcy szatana zasłaniają się słowami Chrystusa; zaprawdę nie chcemy zaprzeczać powadze nauki, którą chcielibyśmy widzieć rozkrzewioną co najprędzej w sercach wszystkich ludzi, a nie tylko na języku, lecz któż może być pewnym znaczenia, jakie on przywiązywał do wyrazu szatan? Wiemy, że forma allegoryczna jest cechą wybitną jego języka, i z tego właśnie wynika, że nie wszystko wypada brać w dosłownem znaczeniu w Ewangelji. Jako próbkę, przytaczamy następujące słowa:
„Wkrótce po tych dniach smutku, słońce się zaćmi, i księżyc świecić przestanie, gwiazdy pospadają z nieba i sklepienie niebieskie zostanie wzruszone w posadach swoich. Zaprawdę powiadam wam, że nie przeminie ten wiek, a sprawdzą się słowa moje.“
Powierzchownie biorąc tekst biblijny, widzimy go tu po dwakroć nieprawdziwym, mianowicie, co do stworzenia świata i obrotu ziemi. Z rozmysłu nie mógł Chrystus podawać rzeczy fałszywych; gdy więc w słowach jego napotykamy rzeczy, sprzeciwiające się rozsądkowi, musi to ztąd zapewne pochodzić, że ich dobrze nie rozumiemy lub źle sobie tłumaczymy.
Ludzie z szatanami zrobili to samo, co i z aniołami; jak uwierzyli w istoty od wieków doskonałe, podobnież przyjęli i Duchy niższe, za istoty wiecznie złe. Pod słowem szatan, trzeba rozumieć Ducha nieczystego, który wartością dorównuje temu pierwszemu, z tem jednak, że przymiot ten nie jest stałym u niego, lecz przemijającym. Są to Duchy niedoskonałe, które szemrząc przechodziły swe próby, za co musiały takowych dłużej doświadczać, chociaż ostatecznie i dla nich muszą się one skończyć, ale to za pomocą ich własnej woli. Z podobnem zastrzeżeniem możnaby i nadal używać wyrazu szatan, lecz nie tak jak go pojmują w znaczeniu wyłącznem, albowiem tym sposobem przypuszczamy istoty wyłącznie przeznaczone do złego.
Strona:PL Allan Kardec - Księga duchów.djvu/110
Ta strona została przepisana.