Strona:PL Allan Kardec - Księga duchów.djvu/176

 263. Duch ten wybór czy robi zaraz po śmierci?
 „Nie; niektóre wierzą w wieczność męki; jużeśmy o tem mówili i jest to karą dla nich.“
 264. Co kieruje Duchem w wyborze prób, których chce na sobie doświadczyć?
 „Wybiera aby mógł odpokutować za dawniejsze swe błędy, i zarazem dopomógł do swego postępu. Jedne z Duchów gotowe są włożyć na siebie życie pełne biedy i niedostatku, by módz je przebyć z odwagą; inne chcą wypróbować pokusy bogactw i panowania, daleko niebezpieczniejszych, w skutek nadużyć jakich tam dopuszczać się można, oraz namiętności jakie z nich się rozwijają; a jeszcze inne chcą wypróbować hartu swego, w zetknięciu się z ułomnościami.“
 265. Czy znajdują się pomiędzy Duchami takie, co obierają sobie rodzaj prób przez sympatję, i przez chęć obcowania w tej sferze, która najwięcej przypada do ich gustu, dla tego by módz oddać się pewnym uciechom materjalnym?
 „Niezawodnie znajdą się takie, lecz to są te, u których uczucie moralne jest jeszcze na niskim stopniu rozwoju; próby przychodzą do nich same przez się i tem dłużej muszą je przebywać. Wcześniej czy później dowiedzą się one, że nasycenie brutalnych namiętności sprowadza za sobą skutki opłakane, za które pokutować będą tak ciężko, iż męczarnie te wydadzą się im wiecznością, a Bóg może je pozostawić w tym stanie, aż do chwili, gdy zrozumieją swe błędy, i dla odkupienia których będą błagać o nowe próby.“
 266. Zdawałoby się, że wypada wybierać próby najlżejsze?
 „Dla was, tak; dla Ducha, nie; z oswobodzeniem się od materji złudzenie ustaje, i myśli się inaczej.“
 Człowiek na ziemi zostaje pod wpływem pojęć cielesnych, i widzi tylko w próbach samą stronę bolesną, dla tego zdaje mu się, ze najwłaściwszem wybierać z nich te, które mogą łączyć się z uciechami materjalnemi; lecz w życiu duchowem, porównuje on uciechy znikome i grube do szczęśliwości niezmiennej, którą w przyszłości upatruje, — a wtedy co mu po chwilowych