Strona:PL Allan Kardec - Księga duchów.djvu/192

 „Daleko więcej jak to możecie sobie wyobrażać; wspomnienia te dodają szczęścia, jeśli są szczęśliwemi; a gdy są nieszczęśliwe, jest to dla nich osłodą.“
 321. Dzień zaduszny czy ma w sobie co uroczystego dla Duchów? Czy robią one jakie przygotowania, by odwiedzać tych, co przychodzą modlić się na ich grobach?
 „W tym dniu jak i w innych Duchy przychodzą na zawołanie myśli.“
 — Dzień ten czy jest miejscem schadzki dla nich, przy ich grobach?
 „W tym dniu bywają liczniejsze w tem miejscu, gdyż znajdują więcej osób, które je wzywają; każdy z nich jednak przybywa tylko do swych przyjaciół, lecz nie dla tłumu obojętnych.“
 — Pod jaką postacią przybywają ono tam, gdyby można je było widzieć?
 „Pod tą samą, pod jaką znaliście je za życia.“
 322. Duchy zapomniane, których groby nikt nie przychodzi odwiedzać czy przybywają też, i czy nie doznają żalu, nie widząc nikogo wspominającego o nich?
 „Co im po ziemi? serce tylko może do niej przywiązywać. Gdy miłości w tem nie ma, nic wtedy Ducha utrzymać nie może: ma on przed sobą cały wszechświat.“
 323. Odwiedziny grobu czy sprawują Duchowi większą przyjemność jak modlitwa cicho odmówiona?
 „Odwiedziny grobu są rodzajem ujawnienia myśli o Duchu nieobecnym: jest to obraz. Powiadam wam, że modlitwa tylko uświęca pamiątkę wspomnienia, mniejsza o miejsce, gdy ona wydobywa się z serca “
 324. Duchy osób, którym wystawiają pomniki i posągi czy bywają obecne przy obchodzie odkrycia takowych i czy patrzą na to z przyjemnością?
 „Wiele przybywa jeżeli może, lecz bywają w ogóle mniej czułe na zaszczyty jak na pamięć o nich.“
 325. Zkąd pochodzi myśl u niektórych osób, być pochowanym raczej w tem jak w innem miejscu? Czy je chętniej