377. Duch warjata czy czuje po śmierci jakie nadwerężenie w swych władzach?
„Po śmierci przez czas niejaki może to czuć, lecz tylko dopóki nie oczyści się całkowicie z pod wpływu materji, podobnie jak człowiek zbudzony czuje przez czas niejaki zamęt, w jaki go wtrącił sen.“
378. Uszkodzenia mózgowe w jaki sposób mogą działać na Ducha po śmierci ciała?
„Jest to wspomnienie, rodzaj ciężaru przygniatającego Ducha, a ponieważ nie ma samowiedzy o tem wszystkiem, co działo się koło niego, w czasie jego warjacji, potrzebuje przeto pewien przeciąg czasu, dla obeznania się ze wszystkiem, co zaszło; dla tego im dłużej trwała warjacja za życia, tem dłużej bywa skrępowanym, znękanym i po śmierci. Duch, wyzwolony z ciała, czuje pewien czas wpływ tych więzów.“
379. Duch dziecka czy jest o tyleż rozwiniętym, co Duch człowieka dorosłego?
„Może być więcej rozwiniętym, jeśli więcej postąpił; mało rozwinięte organa tylko nie dozwalają mu tego objawiać. Postępuje w miarę tego, o ile narzędziami swemi może władać.“
380. W dziecku bardzo małem, Duch po za obrębem przeszkód, stawianych mu przez niedoskonałość organów, czy myśli po dziecinnemu albo jako dorosły?
„Zapewne, gdy jest dzieckiem, naturalnem będzie, że organa jego umysłowe, nie będąc jeszcze rozwiniętemi, nie mogą pozwolić na wyrobienie się wzroku wewnętrznego osoby dorosłej: posiada wtedy umysł bardzo ograniczony, dopóki z wiekiem rozsądek jego nie dojrzeje. Zamglenie jego po wcieleniu się nie ustaje zaraz po narodzeniu, i rozprasza się tylko w miarę dojrzewania organów.“
W pomoc tego twierdzenia przychodzi to, że sny u dzieci nie maja charakteru snów osób dorosłych: przedmiot ich bywa
