Strona:PL Allan Kardec - Księga duchów.djvu/215

 „Niekiedy bywa prawdą; częstokroć atoli bywa to złudzeniem, którego trzeba się wystrzegać, ponieważ może być tylko jako skutek zbytniego rozdrażnienia wyobraźni.“
 397. W istnieniach cielesnych wyższego rodzaju czy wspomnienia o przeszłości bywają wyraźniejsze od naszych?
 „Tak jest, bywają wyraźniejsze, w miarę jak ciało staje, się mniej materjalnem. Wspomnienia z przeszłości są daleko jaśniejsze, dla tych co zamieszkują światy wyższego porządku.“
 398. Popędy instynktowe, będące w człowieku poniekąd reminiscencją przeszłości czy mogą mu posłużyć do odkrycia wszystkich błędów, jakie popełnił dawniej?
 „Bez wątpienia, ale ma to swoje granice, albowiem trzeba sobie zdawać sprawę i z polepszenia jakie nastąpiło w Duchu, oraz z postanowień jakie powziął w stanie błąkania się; istnienie obecne może być wielekroć razy lepszem od przeszłego.“
 — Czy mogłoby być gorszem, t. j. czy człowiek jest w stanie popełnić błąd, jakiego nie popełnił w istnieniu poprzedniem?
 „Zależeć to będzie od jego postępu; gdy nie zdoła oprzeć się próbom, może być wtedy wciągniętym w nowe błędy, które będą prostem następstwem położenia jakie sobie obrał; w ogóle jednak błędy bywają cechą istot nieruchomych, nie zaś wstecznych, Duchowi bowiem wolno postępoweć naprzód albo stać w miejscu, lecz cofać się nie może.“
 399. Przygody naszego życia cielesnego, będące zarazem pokutą za przeszłość i próbami na przyszłość, czy mogą posłużyć do objaśnienia rodzaju istnień poprzednio odbytych przez nas?
 „Bardzo często; albowiem każdy bywa karanym za to, czem zgrzeszył; nie wypada jednak z tego robić prawidła powszechnego; popędy instynktowe są skazówką deleko pewniejszą, bo próby jakie Duch przechodzi, odbywają się nie tylko za przeszłość, lecz służą i na przyszłość.“
 Stając u kresu życia błąkającego się, stosownie do woli Opatrzności, Duch sam sobie obiera próby, którym życzy poddać, się, by módz przyspieszyć swój rozwój, t. j. szuka rodzaju istnie-