Strona:PL Allan Kardec - Księga duchów.djvu/220

się całkowite duszy z ciała, wspomnienie o powtórnem życiu, o czem powyżej nadmieniłem.
 „Starajcie się wyróżniać te dwa rodzaje snów, bez tego bowiem popadlibyście w sprzeczności i błędy szkodliwe waszej wierze.“
 Sny pochodzą z zawieszenia życia czynnego, co pozwala wyzwalać się i wchodzić w stosunki duszy człowieka ze światami nieziemskiemi. Ztąd przenikliwość nieskończona, rozciągająca się do miejsc najodleglejszych, których nigdy się nie odwiedzało, a nawet sięgająca w inne światy. Ztąd też pochodzi wspomnienie wypadków, zaszłych w tem albo w przeszłych istnieniach; dziwaczność obrazów, tego co się dzieje lub się działo w światach nieznanych, pomięszanych z rzeczami świata obecnego, stanowi zamęt i niejasność w całości, która zdaje się nie mieć ani związku ani doniosłości.
 Brak związku w snach objaśnia się przez próżnię w pamięci, która nie zatrzymuje tego wszystkiego, cośmy we śnie widzieli. Jest to podobne do opowiadania, w któremby na chybił trafił poucinano całe zdania lub części tych zdań: kawałki jakieby potem zostały, stanowiłyby całość bez rozumnego związku i doniosłości.
 403. Dla czego nie zawsze można przypomnieć sen?
 „To co nazywacie snem, jest tylko odpoczynkiem ciała, bo Duch zawsze jest w ruchu; odzyskuje podczas niego swobodę, i znosi się z tymi, co mu są, drodzy na tym świecie lub na tamtym; gdy jednak ciało jest materją grubą, nie może przeto z łatwością zachować tych wrażeń jakie Duch otrzymywał bez pomocy organów cielesnych.“
 404. Ile trzeba dawać wiary tłumaczeniom snów?
 „Sny nie są wcale takiemi jak je tłumaczą wróżbici, byłoby bowiem niedorzecznością przypuszczać, że gdy przyśni się taka to a taka rzecz, to ma mieć takie a takie znaczenie. Prawdziwie przedstawiają one tylko obrazy zrozumiałe dla Ducha, które jednak mogą nie mieć najmniejszego związku z jego życiem cielesnem; zdarza się też częstokroć, że bywają one tylko wspomnieniem, jak o tem mówiliśmy wyżej i na ostatku mogą