Strona:PL Allan Kardec - Księga duchów.djvu/231

 „Jest to jasnowidzenie oczyszczone; dusza zostającego w zachwyceniu posiada jeszcze większą niepodległość.“
 440. Dusza zachwyconego czy istotnie przenika w światy wyższe?
 „Tak jest, widzi je, i pojmuje szczęście tych, którzy tam mieszkają; jest to przyczyna, dla której i samaby pragnęła tam pozostać; są jednak światy, gdzie Duchom nie dość oczyszczonym przystęp jest wzbroniony.“
 441. Zachwycony wyrażając życzenie porzucenia ziemi, czy mówi wtedy szczerze, i czy nie jest czasami przyciągany do niej, t. j. utrzymywany przez instynkta zachowawcze?“
 „Zależeć to będzie od stopnia oczyszczenia Ducha; gdy już widzi swą przyszłość lepszą od życia doczesnego, wtedy używać będzie wszystkich sił, by zerwać nić przywiązującą go do ziemi.“
 442. Gdyby pozostawiono zachwyconego samemu sobie, dusza jego czy mogłaby porzucić ciało?
 „Tak jest, mógłby umrzeć; i oto dla czego powinniście go wszelkiemi środkami zatrzymywać na tym padole, dając mu poznać, że gdyby zerwał łańcuch, do którego jest tutaj przykutym, tem samem pozbawiłby siebie sposobu dostania się tam, gdzie wzrok jego duszy sięga.“
 443. Niektóre rzeczy widywane przez zachwyconych jako rzeczywistość, zdają się być płodem tylko jego wyobraźni, spaczonej wierzeniami lub przesądami ziemskiemi. Wszystko więc co widzi, nie jest rzeczywistością?
 „To co widzi, jest dla niego rzeczywistością; ale ponieważ Duch jego znajduje się pod wpływem pojęć ziemskich, może więc widzieć podług swego sposobu widzenia czyli raczej, może się o tem wyrażać podług pojęć i przesądów, z któremi się zrósł lub też chce stosować się do waszych, by stać się lepiej zrozumiałym; w tym tylko kierunku szukajcie jego błędu.“
 444. O ile trzeba dawać wiarę przepowiedniom zachwyconych?
 „Zachwycony może często błądzić, szczególnie gdy chce przeniknąć takie rzeczy, które powinny pozostać tajemnicą dla