tak samo służyć jak one jemu, ponieważ i on jest im potrzebnym do wykonania złego, jakie chcą popełnić. Na tem tylko opiera się umowa.“
Zależność od złych Duchów pochodzi u człowieka, w skutek oddania się złym myślom jakie mu one podsuwają, ale wcale nie od jakichś umów (cerografów, zaprzedawania się djabłu). Umowa pojęta w znaczeniu pospolitem, jest przenośnią, malującą nam związek złych natur z sympatyzującemi złemi Duchami.
550. Co za znaczenie mają niektóre fantastyczne legendy, podług których osoby sprzedawały swe dusze djabłu, by od niego otrzymać pewne dary?
„Wszystkie bajki zawierają w sobie sens moralny i razem naukę; tylko źle robicie, chcąc je brać dosłownie. Do rzędu ich należy i ta alegorja, dająca się tak wytłómaczyć: kto przywołuje do siebie Duchy, by mu dopomogły zdobyć skarby czy cokolwiekbądź innego, szemrze przeciwko Opatrzności; zrzeka się posłannnictwa jakie otrzymał, i nie chce doświadczać prób jakie mu przeznaczono w tem życiu za co też będzie zmuszony doświadczać skutków tego w życiu przyszłem. Ztąd jednak wcale jeszcze nie pochodzi, aby miał być za to na wieki potępionym; lecz ponieważ zamiast oddzielać się od materji, zatapiał się w niej coraz głębiej, przeto co mu sprawiało uciechę na ziemi, przeciwnie, żadnej mu nie sprawi na tamtym świecie, dopóki nie odkupi tego nowemi próbami, które mogą być i większe i cięższe. Przez swe zamiłowanie w uciechach materjalnych, oddaje się on pod władzę Duchów nieczystych; jest to umowa pokryjoma prowadząca go do zguby, lecz która łatwo zerwać przy pomocy dobrych Duchów, gdy ma silną wolę po temu.“
551. Zły człowiek przy pomocy złego Ducha, czy może szkodzić swemu bliźniemu?
„Nie; Bóg na to nie pozwala.“
