Strona:PL Allan Kardec - Księga duchów.djvu/277

Zapatrując się z tego stanowiska, jak poznać człowieka obdarzonego posłannictwem?
 „Po wielkich czynach, które dokonywa i po postępie jaki w skutek tego dokonali jego bliźni.“
 576. Ludzie przeznaczeni do spełnienia ważnego posłannictwa czy odbierają takowe przed narodzeniem jeszcze i czy o tem wiedzą?
 „Czasami wiedzą, lecz najczęściej nie wiedzą. Przychodząc na ziemię, mają jakiś cel nieokreślony; posłannictwo ich zarysowuje się dopiero po ich urodzeniu i stosownie do okoliczności. Bóg je popycha na drogę, na której mają spełnić swe posłannictwo, a tem samem i Jego zamiary.“
 577. Gdy człowiek popełnia cokolwiek użytecznego, czy jest to zawsze skutek poprzednio oznaczonego posłannictwa, i czy może otrzymywać posłannictwa nieprzewidziane?
 „Wszystko, co człowiek czyni, nie zawsze należy do jego posłannictwa; częstokroć bywa tylko narzędziem innego Ducha, który go używa do wykonania rzeczy mogących być korzystnemi. Duch sądzi n. p., że byłoby korzystnem napisać dzieło, któreby napisał sam, gdyby był wcielonym; szuka wtedy pisarza nojzdolniejszego do pojęcia jego myśli i do wykonania takowej; podaje mu pomysł, i dalej kieruje nim. Takim sposobem człowiek ten nie miał widocznie posłannictwa dokonania tego dzieła przed przyjściem na ziemię. Tak samo dzieje się z niektóremi dziełami sztuki i z wynalazkami. Trzeba nie zapominać, że podczas snu Duch może znosić się bezpośrednio z Duchami błąkającemi się, i wtedy może porozumiewać się, co do wykonania podsuwanych mu pomysłów.“
 578. Duch czy może sprzeniewierzyć się swemu posłannictwu z własnej winy?
 „Tak jest; wyjąwszy chyba Duchy wyższe.“
 — Jakie mogą go spotkać za to następstwa?
 „Musi na nowo rozpoczynać swe zadanie: na tem zależy kara; następnie będzie musiał ponieść i skutki złego, jakie ztąd wynikły.“