Strona:PL Allan Kardec - Księga duchów.djvu/288

 — Dusza tym sposobem wydaje się być pierwiastkiem rozumnym istot niższych stworzenia?
 „Wszak powiedzieliśmy, że w naturze wszystko się łączy, i dąży do zjednoczenia? Z tych istot, których bardzo nie wiele znacie, wyrabia się pierwiastek rozumny, uosabiający się powoli i próbujący życia, jak o tem dawniej mówiliśmy Jest to rodzaj pracy przygotowawczej, coś w rodzaju kiełkowania, poczem pierwiastek rozumny przetwarza się w Ducha. Wtedy rozpoczyna się dla niego perjod człowieczeństwa, a z nim poznanie jego przyszłości, odróżnienie dobrego od złego, i odpowiedzialność za jego czyny; tak samo jak po wieku niemowlęctwa następuje wiek dziecięcy, wiek młodzieńczy i wiek dojrzały. Zresztą nic w tem nie ma takiego, coby mogło człowieka upokarzać. Najwięksi genjusze czy się czują przezto upokorzonymi, że się znajdywali w łonie swej matki w stanie zarodka bezkształtnego? Kiedy jest cokolwiek, co może go upokarzać, to jego niższość w obliczu Boga, i nieudolność zgłębienia zamiarów tudzież mądrości praw stanowiących harmonję we wszechświecie. Poznawajcie wielkość Boga w tej cudownej harmonji, co wszystko tak ściśle z sobą łączy. Przypuszczać, że Bóg mógł stworzyć cośkolwiek bez celu, a szczególniej istoty rozumne bez przyszłości, jest to miotać bluźnierstwo na Jego dobroć, jako nie rozciągającą się na wszystkie Jego stworzenia.“
 — Perjod człowieczeństwa czy się musi zaczynać na ziemi?
 „Nie; ziemia nie zawsze jest miejscem pierwotnego wcielenia ludzkiego; perjod człowieczeństwa rozpoczyna się w ogóle w światach jeszcze niższych od ziemi; nie jest to jednak prawidło niezmienne, może się zdarzyć, że pewien Duch na wstępie w człowieczeństwo może zacząć żyć od razu na ziemi. Wypadek ten bywa rzadki, i właściwie wypada go uważać za wyjątkowy.“
 608. Duch ludzki, po śmierci ciała czy posiada samowiedną pamięć o dobach, które poprzedziły jego człowieczeństwo?
 „Nie; albowiem z tą dobą właściwie rozpoczyna się życie jego jako Ducha; z trudnością tylko może sobie przy-