obecnego usposobienia; tym sposobem usiłowania podejmowane w celu podniesienia cywilizacji w narodzie, nie mają za zadanie tworzenia dusz doskonalszych na przyszłość, lecz pociągają ku sobie dusze więcej rozwinięte, bądź te, co żyły w nim za czasów barbarzyńskich, bądź pochodzące z innych miejsc. Tutaj leży klucz do postępu całej ludzkości; gdy wszystkie narody staną na jednym poziomie poczucia dobra, ziemia wtenczas stanie się przybytkiem tylko dobrych Duchów, które będą żyły z sobą w związkach braterskich, a złe będąc odepchnięte i wygnane, pójdą sobie szukać środków w innych niższych światach, które im do gustu więcej przypadną, dopóki się godnemi nie okażą znowu zawitać na naszym świecie. Teorje zwyczajne mają to jeszcze do siebie, że praca udoskonalenia rozciąga się tylko na żyjące i przyszłe pokolenia; ich skutki są żadne, dla tych co miały nieszczęście przybyć pierwiej, jakby chciano puścić je w zapomnienie, ponieważ na nich leży całe brzemię barbarzyństwa. Podług nauki Duchów, z postępu poprzedniego korzystają następne pokolenia, przychodzące do życia w lepszych warunkach, i tym sposobem mogą się doskonalić u ogniska cywilizacyjnego. (222).
790. Cywilizacja czy jest oznaką postępu, czy dowodem upadku ludzkości, jak to twierdzą niektórzy filozofowie?
„Jest to postęp niezupełny; człowiek nie może przejść nagle od dziecięctwa do wieku dojrzałego.“
— Czy słusznie jest potępiać cywilizację?
„Potępiajcie właściwie tych, co się dopuszczają nadużyć, ale nie samo dzieło Boże.“
791. Cywilizacja czy się oczyści kiedy do tego stopnia, aby miała dostatecznie sił do usunięcia tego złego, jakie dotychczas narobiła?
„Oczyści się wtedy, gdy moralność doścignie równego rozwoju, co i umysłowość. Po kwiatach następują owoce.
792. Dla czego cywilizacja nie sprowadza natychmiastowo tego wszystkiego czego jest w stanie dokazać?
