Strona:PL Allan Kardec - Księga duchów.djvu/383

 „Prawo życia; i oto dla czego nikt nie ma prawa napastować na życie swego bliźniego, albo mu szkodzić w czemkolwiek, co ma związek z jego istnieniem cielesnem.“
 881. Prawo życia czy nadaje człowiekowi prawo gromadzić środki dla zabezpieczenia sobie życia w odpoczynku, wtedy gdy już nie ma sił więcej pracować?
 „Tak jest, lecz powinien to uczynić po bratersku, jak pszczoła, przez pracę uczciwą, a nie gromadzić jako samolub. Pewne nawet zwierzęta dają mu przykład zapobiegliwości na przyszłość.“
 882. Człowiek czy ma prawo stawać w obronie tego, co uzbiarał?
 „Bóg przecie powiedział: „nie kradnij“; a Jezus: „oddawajcież tedy, co jest cesarza, cesarzowi.“
 To co człowiek uzbiera pracą uczciwą jest jego prawowitą własnością, którą ma prawo bronić; albowiem własność będąc owocem pracy, jest również świętą jak praca i życie.
 883. Chęć posiadania czy leży w przyrodzeniu ludzkiem?
 „Tak jest, ale jeśli się to robi dla przyjemności osobistej, staje się wtedy samolubstwem.“
 — Chęć posiadania czy jest prawowitą, gdy prowadzi do zabezpieczenia życia, aby niem nie obarczać innych?
 „Znajdują się ludzie nienasyceni, co gromadzą bogactwa bez żadnej korzyści, tylko dla nasycenia swych namiętności. Czy sądzisz, że Bóg na to patrzy pobłażliwie? Ten zaś kto uzbiera pracą, w celu niesienia pomocy swym bliźnim, uprawia prawo miłości i miłosierdzia, i jest sam i jego praca błogosławieni przez Boga.“
 884. Jakie są cechy prawowitej własności?
 „Prawowitą własnością jest ta, która została nabytą bez niczyjej krzywdy.“ (808).
 Prawo miłości i sprawiedliwości zabrania nam czynić to innym, czegobyśmy nie chcieli, by nam czyniono, a przez to samo potępia każdy rodzaj nabytku, stojący w sprzeczności z tem prawem.