Strona:PL Allan Kardec - Księga duchów.djvu/392

łagodnym; że postępuje małodusznie, bądź wielkim we wszystkich twoich czynach; słowem rób tak, aby nie dało się zastosować do ciebie słów Jezusa: „widzisz źdźbło w oku brata twego, a bal ki, która jest w oku twojem nie baczysz?“
 904 Czy będzie to winą, gdy odkrywamy rany społeczeństwa w celu ich ujawnienia?
 „Zależeć to będzie od uczucia, które do tego popycha; jeśli pisarz ma na celu wywołanie tylko zgorszenia, będzie to dla niego zabawą osobistą, której doznaje przedstawiając obrazy, częstokroć dające więcej zgorszenia jak dobrych przykładów. Duch tu uczy się oceniać, lecz może być i ukaranym za przyjemność, jakiej doznaje w wyświetlaniu złego.“
 — W tych razach jak można ocenić szczerość i czystość zamiarów piszącego?
 „Nie zawsze to korzystne; jeśli pisze dobre rzeczy, to robi z nich użytek i dla siebie; jeśli zaś złe, odpowie za to jego sumienie. Zresztą jeśli chodzi o przekonanie się o jego szczerości, to trzeba uważać czy jego postępki godzą się z zasadami jakie wygłasza.“
 905. Niektórzy autorowie poogłaszali dzieła wysokiej wartości literackiej i moralnej, pomagające do postępu ludzkości, lecz sami z nich nic nie skorzystali; czy policzone im zostanie w zasługę jako Duchom, to dobro jakie ich prace wyświadczyły?
 „Moralność bez czynów, jest to zasiew bez pracy. I cóż po zasiewie, jeśli nie użyjecie doń pracy, by was nakarmił? Na tych ludziach cięży większa wina, bo mogli wiele zrozumieć; nie postępując atoli podług zasad jakie wygłaszali, zrzekli się przeto i owoców, jakich kosztowaćby mogli w przeciwnym razie.“
 906. Kto postępując dobrze, posiada samowiedzę, t. j. przyznaje się do tego przed samy sobą, czy zasługuje na naganę4
 „Jeżeli może posiadać samowiedzę o złem, jakie popełnia, dla czegóżby nie miał jej mieć i w dobrem, dla tego aby módz odróżnić dobre od złego. Tylko ważąc wszystkie swoje czynności na szalach prawa Bożego, a szczególniej na szali spra-