920. Człowiek czy może się cieszyć na ziemi szczęściem zupełnem?
„Nie; życie zostało mu tylko dane jako próba lub pokuta, a od niego samego zależy przynieść ulgę swym cierpieniom i być o tyle szczęśliwym, na ile to jest możebne na ziemi.“
921. Pojmujemy, że człowiek będzie mógł być szczęśliwym, wtedy gdy ludzkość zostanie przeobrażoną; na poczekanie jednak czy jest dozwolone zapewnić sobie szczęście względne przynajmniej?
„Najczęściej bywa, że człowiek staje się sam sprawcą swego nieszczęścia. Wykonując prawa Boże; oszczędza sobie wiele cierpień, i może zdobyć szczęścia tyle, ile takowego znieść może jego grube istnienie.“
Człowiek przejęty swem przyszłem przeznaczeniem, widzi tylko w życiu cielesnem przejście doczesne. Będzie to dla niego
