Strona:PL Allan Kardec - Księga duchów.djvu/85

jest życiem bez tego czynnika. Daje on życie wszystkim istotom, które go chłoną w siebie i assymiluja ze swym organizmem.“
 64. Widzieliśmy, że Duch i materja są to dwa pierwiastki, składające wszechświat; pierwiastek żywotny czy stanowi trzeci odrębny pierwiastek?
 „Niezawodnie, jest to element konieczny do utworzenia wszechświata, lecz źródło jego leży w odmianach materji powszechnej; dla was będzie to pierwiastek jak kwasoród i wodór, chociaż istotnie nie są to pierwiastki pierwotne, wszystko bowiem bierze swój początek od jednego tylko pierwiastka.
 — Ztąd zdaje się wypływać, że żywotność nie ma swej zasady w pewnym czynniku pierwotnym, lecz ją posiada we właściwości szczególnej materji powszechnej, powstającej z pewnych jej odmian?
 „Jest to następstwo tego, o czem już mówiliśmy.“
 65. Pierwiastek żywotny czy zawiera się w którymkolwiek ze znanych nam ciał?
 „Nie; bierze on swe źródło w płynie powszechnym, jest tem, co nazywacie płynem elektrycznym używotnionym lub płynem magnetycznym. Ma on własność pośrednią i jest spójnią, łączącą Ducha z materją.“
 66. Pierwiastek żywotny czy jest jeden i ten sam, dla wszystkich istot organicznych?
 „Jeden; bywa tylko zastosowywanym do gatunku. Jest on tem, co daje ruch swobodny i własność czynną, oraz wyróżnia od istot nieożywionych; sam ruch materji nie jest jeszcze jej życiem, ruch może ona otrzymywać z zewnątrz, lecz nadać go dowolnie innym nie jest w stanie.“
 67. Żywotność czy jest stałym przymiotem czynnika życiowego albo rozwija się ona w skutek samej gry organów?
 „Może rozwijać się tylko wspólnie z ciałem. Powiedzieliśmy przecie, że czynnik sam bez materji nie jest jeszcze życiem? Potrzeba połączyć obiedwie te rzeczy, by wywołać zjawisko życia.“