Ta strona została uwierzytelniona.
32. MŁODY STARZEC.
Przyjemnym jest mi starzec jary! —
Miłe tancerzy młodych koło;
Lecz gdy się puści w pląs wesoło
Starzec, — to z włosów tylko stary,
A w sercu młode tleją żary.
33. WESOŁA STAROŚĆ.[1]
Stary jestem, ale piję
Więcej niźli piją młodzi;
A o tańce jeśli chodzi,
Przy ochocie to się wszyję
Między wasze młode pary,
Pląsam, niby Sylen stary;
Zamiast tyrsa, wiadro w dłoni:
Niepotrzeba mi zarzewki.
Niech się bije, kto tak krewki!
Mnie do wojny nic nie skłoni.
Nie! Mnie, chłopcze, przynieś czarę
Biesiadniczą, i pod miarę
Słodkie wina wlewaj do niej!
34. ODMŁODNIAŁY.
Gdy spostrzegę młodych grono,
Młodość wchodzi w moje łono;
- ↑ Silenus, półbożek polny i leśny, syn Hermesa lub Pana i jakiejś nimfy, ciągły towarzysz Bacha; zawsze go też przedstawiają poeci jako starego, wesołego opoja.
Wiadro, czyli miech lub wór skorzany do przechowywania wina.
Zarzewka (narthex), łodyga baldaszka, z której urządzano tyrs, posoch uwieńczony bluszczem umocowanym wstążką, służący do tańców bachicznych.
