Ta strona została uwierzytelniona.
IV. NATURA.
36. RÓŻA.[1]
Różę, która jest obrazem
Miłości, połączmy razem
Z Bachem. Cudne róży kwiecie
Niech każdego skroń oplecie,
Kto wesołej uczcie rad.
Róża, najpiękniejszy kwiat
I najmilsze z wiosny dzieci,
W samych bogach zachwyt nieci.
Wszak i Eros swój młodzieńczy
Włos równianką z róży wieńczy,
Z Charytami idąc w tany.
Pójdziem wieńczyć, z lirą w ręku,
Bachu! twego chramu ściany.
Ja, z dziewicą pełną wdzięku,
Idąc w pląsy, włosy moje
W wianek pięknych róż ustroję.
37. WIOSNA.[2]
Młoda wiosna zeszła już,
Za nią idzie orszak róż,
