Wiadro, czyli miech lub wór skorzany do przechowywania wina.
Zarzewka (narthex), łodyga baldaszka, z której urządzano tyrs, posoch uwieńczony bluszczem umocowanym wstążką, służący do tańców bachicznych.
35) Hades jest właściwie imieniem boga Piekieł (Pluton), ale też bierze się i za samo piekło, czyli podziemie do którego zstępują cienie umarłych.
36) Charyty, ob. przyp. 16.
37) Jasny Tytan, nazwa słońca, gdyż Helios (słońce) należał w najdawniejszej mitologii do rodziny Tytanów.
Bromios, epitet Bacha (szeleszczący).
38) Uniesienia tej pieśni, zastosowane do tak marnego stworzenia, jak konik polny (gr. tettyks, łac. cicada), zdają się być jakiemś osobistem dziwactwem poety, bo jakkolwiek i u nas znaną jest i lubianą śpiewność tego owada, żaden wszelako poeta nie śmiałby tak się rozwodzić nad jego przymiotami. Faktem przecież jest że nietylko Anakreon, ale i inni poeci greccy rodzaju sielankowego, śród nich zwłaszcza Teokryt, wpadają w podobne zachwyty, bardziej wytłumaczalne gdyby się stosowały do słowika (aedon). I tu zdawałoby się, że dosyć zmienić tytuł, a rzecz będzie w porządku. Ale nieprawda. Autor wymienia niektóre cechy, niewątpliwie odnoszące się do owada: — ty żywisz się kropelką rosy; w twem
