odchyli się na lewo, gdy zasłonię prawe odchyli się na prawo. A co najciekawsze to, że w miarę powstawania inwersyi, wszystkie krążki wydają się nieco szersze i znacznie ciemniejsze. Cała figura przez to wydaje się w swem odwróceniu krótszą i ciemniejszą. Ciemniejszą, nie tylko przez zmianę intensywności światła, ale i ciemniejszą przez owo zesunięcie się i zbliżenie pojedynczych krążków, a zwłaszcza przez owo poszerzenie się ich.
Jeszcze ciekawsze są te zmiany w obrazie inwersyi na stożkach nieprzeźroczystych, które łączą się ze zjawiskami świetlnemi. Obraz n. p. stożka wklęsłego z tektury, wylepionego wewnątrz czarnym, a zewnątrz kolorowym papierem, przedstawia się w inwersyi jako stożek wypukły o połowę mniej więcej krótszy od rzeczywistego i jakby zrobiony z ciemnej nieprzeźroczystej gazy, oświetlonej nieco od strony, z której do stożka rzeczywistego wpada światło. Stożek wypukły podobnież w inwersyi szkli się i błyszczy od świateł i połysków, oraz zmienia intensywność i ton barwy. — Albo zwykły drewniany stołek pomalowany na brązowo, którego dwie boczne ściany są zupełnie zasłonięte, dwie drugie zaś opatrzone tylko drewnianemi listwami od dołu i po bokach, jak na fig. 9, po odwróceniu się zmieni zupełnie swe zabarwienie. Boczne owe listwy tak samo zabarwione, jak i w głębi widoczne ściany, skoro zbliżymy się do nich wydają się w inwersyi znacznie ciemniejsze i jakby z innego materyału, odcinając się od nich niby rodzaj ciemnych ram zagłębionych w środku. Wierzchnia zaś płaszczyzna tworzy nad niemi rodzaj trójkątnego jaśniej zabarwionego dachu.
Podobnież załamana karta wizytowa po odwróceniu wydaje się nierównie ciemniejsza po stronie ocienionej, przechodząc całą skalę tonów: szarych, popielatych, brązowych i żółto-zielonych względnie do punktu widzenia. Jeżeli zaś po stronie ocienionej przylepię kawałeczek kolorowego papieru, n. p. papieru jasno-żółtego, to zamieni się on w inwersyi, przy znacznem zwłaszcza pochyleniu karty Str. 183. — na żółto-zielony, kolor czerwony nabierze tonu amarantowego, niebieski — szafirowego i t. p. Strona zaś oświetlona pod wpływem już to inwersyi, już to pod wpływem zmrużenia oka, staje się o wiele jaśniejsza. Owa karta zmieni się również i co do swej formy, względnie do punktu z jakiego się na nią patrzy. Wpatrując się n. p. w pukt jej centralny widzimy ją jak sub a) (Fig. 10) zmieniając zaś kąt widzienia spostrzegamy ją w skróceniach perspektywicznych jak sub b), c) i t. p.
