Ta strona została uwierzytelniona.
POWRÓT WYGNAŃCA.
(Z GARCIA QUEVEDO)
um. 1871 r.
um. 1871 r.
Długo się, długo tułał sierota
Między obcemi;
Wreszcie w domowe zapukał wrota
Na ojców ziemi.
Witaj mi duchu błogosławiony,
Strzecho ty nizka,
Jakże tu pusto! czemu wytlony
Płomień ogniska?
Tu mi ubiegły, za temi płoty
Dziecięce chwile;
Tużem ja zaznał tyle pieszczoty,
Radości tyle!
