Ta strona została uwierzytelniona.
Dopóty życia swego nie straci
Boska poezya, ów niebios dar,
Dopóty śpiewać będzie swej braci
Ten, w kogo wlała natchnienia żar!
Póty na lutni pleśń nie osiędzie,
Nie zwiędnie świętej poezyi krzew,
Ostatni człowiek poetą będzie —
Z ludzkością w grobie zamilknie śpiew!
Jan Łukomski.
