Ta strona została uwierzytelniona.
Inny śród pleśni, zgiełku i burzy,
Niech sobie zbiera wawrzyny;
Ja lekkim listkiem bawię się róży:
Pieśń moja — skarb mój jedyny!
Do ciebie, piękna! kłonię me chęci,
Twą postać w marzeniach pieszczę;
Lecz ty chcesz wstążek, ciebie strój nęci,
Ja mam iść w służbę? ba!... jeszcze!!
Mojej wolności za nic nie sprzedam,
Ja drwię z pałaców drużyny;
Tak — i dziewczęciu skusić się nie dam:
Pieśń moja — skarb mój jedyny!
Adam Pajgert.
