Ta strona została skorygowana.
Świecący pył! Morze promieni!
Dyjamenty z ros! Szmaragd z zieleni!
Sława a moc! Płomienna kula
Rozbija mgłę, co świat otula.
Sława a moc! — o złoty bogu,
Pokłon ci, cześć w jutrznianym progu!
Z CYKLU: »WIECZORY W GÓRACH.«
II.
Noc letnia zwolna spuszcza zwój perłowy
Zawój na góry.
W dolinach mrok
Dawno panuje — tylko szczytów głowy
W wieńcach z purpury,
Jak sięgnie wzrok.
Z połonin wiater niesie zapach siana.
Słychać z oddali
Dzwoneczki stad
I głos ligawki. Ziemia mgłą zalana.
Pod szmery fali
Zasypia świat.
