Ta strona została przepisana.
IDZIE BIEDA.
Od wsi do wsi idzie bieda,
A przytułku któż jej nie da?
Choć ją z dworów wy szturchali,
Bieda sobie u nas chwali.
Bo chłop czeka ją przed progiem,
I powita Panem Bogiem,
Ugościwszy należycie,
Ofiaruje własne życie.
Różnie w świecie jest niekiedy,
Ale nikt tak nic czci biedy,
Nikt się o nią nie postara,
Jak ta nasza chłopska wiara!
Leje deszcz, dmie zawierucha,
Bieda idąc w palce dmucha,
Moknie, ziębnie, lezie dalej,
Ale sobie u nas chwali.
_p0116.png)
