Ta strona została przepisana.
NA WĘDRÓWCE.
Przed daleką i nieznaną drogą,
(Któż wie — dokąd płynie cicha łódź?)
Czemuż usta mówić ci nic mogą
Słów, przedziwną rozśpiewanych trwogą,
Których serce nie przestaje snuć?
Czemuż usta mówić ci nie mogą,
Może twoich własnych niemych czuć,
Niepoznanych nigdy przez nikogo?
Przed daleką i nieznaną drogą?
(Któż wie — dokąd płynie cicha łódź).