Strona:PL Antologia współczesnych poetów polskich (1908).djvu/607

Ta strona została przepisana.

nie umiesz nowych pacierzy.
W pożegnanie będą dzwonić:

(patrzy w karty).
»De obscuro Regis matrimonio«.
(opuszcza książkę).

Treść pisma znamy; nie jest dla nas nowa
Wszystkie w niem fałsze, kłamstwo, zła obmowa.


PIOTR KMITA WOJEWODA KRAKOWSKI.

Więc i to wiedzcie, skąd to źródło płynie?
Matka to wasza tak mówi o synie.


AUGUSTUS.

Wszystkie te sieci idą z Gomolina.
Znamy tę kokosz To królowa Bona
w gronie dostojnych ulubionych dziewic.
Próżno się łasi. Daremno przeklina.
Złość całą — prawda — a stałość pokona.
Już nie jesteśmy babiński królewic.

(zabierając się ku wyjściu).

Tak jakom wyrzekł. Dopomóż mi Boże
co się raz stało, — odstać się nie może.

(wychodzi).