Strona:PL Antologia współczesnych poetów ukraińskich.djvu/12

cznego kierunku poetów, wymienić należy, jako najważniejszych w tym czasie: Ambrożego Metłyńskiego na zakord. Ukrainie i Markiana Szaszkiewicza w Galicyi.
 Poczem zaczyna się w poezyi ukraińskiej (przez wpływ uczonych rosyjskich, którzy stronniczą krytyką ze stanowiska państwowości rosyjskiej stłumili entuzyazm dla przeszłości — a także z realnej potrzeby serc ratowania wiary) zwrot do współczesności i do ludu. Wyraźnym objawem tego zwrotu jest pierwszy zbiór poezyi Tarasa Szewczenki (w r. 1840). Szewczenko (jedyny może znany w Polsce, i to tylko z imienia, ukraiński poeta) pchnął poezyę ojczystą na nowe tory, pokazując w swych utworach duszę współczesną ludu ukraińskiego, jego wielkie cierpienia pod jarzmem t. zw. »kripactwa«. Poeta wielki, wielostronny, od szerokiego patosu historycznego do najsubtelniejszej liryki. Jego ballady są bezsprzecznie najpiękniejsze, najmniej kłamane z tych, jakie ówcześnie w Europie pisano; mają bezpośredniość wrażeń i odczucie głębokie przyrody. W tym rodzaju może stanąć obok największych poetów. — Po Szewczence, po r. 1860, występuje na widownię P. Kulisz, wnosząc nowy element, czysto kulturalny, w poezyę, przyswajając jej formy i pierwiastki poezyi zachodnio-europejskiej. Występuje następnie S. Rudańskyj, liryk szczery i tłómacz. Na Bukowinie zjawia się równocześnie J. Fed’kowycz, piewca