Ta strona została uwierzytelniona.
Dzieci Twych, co są w siermiędze,
One zagoją Twe rany...
Darmo Ci wrogi tyrany
Śmiertelne zadać chcą rany,
Zmazać Twe imię prześwięte;
Nie trać nadziei w Twe dzieci,
Miłość, co serca ich nieci,
Budzi już wojska zaśnięte...
Ojczyzno, przyjmij te rymy,
Jako ofiarne Bóg dymy
Przyjął od Abla pasterza...
Przyjm od dzieciny w siermiędze,
Co w milionowej potędze...
Serce jej dla Cię uderza...
