Ta strona została uwierzytelniona.
Pogniewałaś się Magdusieńko na mnie,
A ja nie wiem, o co?
Nie wiem, jak Bóg miły!
Czy o to, że cię kocham, kocham nieustannie,
Z całej duszy, serca siły,
Że bez ciebie mi sieroco?
Czy że cię nadto uwielbiam i pieszczę,
Droga Magdusieńko?
Czym zranił całusem?
Czy może cię za mało kocham Magduś jeszcze,
Jasna ty zorzeńko,
Gdym ci dał moje życie, serce, duszę?
Pogniewałaś się, Magdusiu aniele,
A ja nie wiem, o co?
Nie wiem, jak Bóg miły!
Czy żem śnił. — Ach, braliśmy ślub w naszym kościele,
Świece się migocą,
Usta moje ci ślubiły.
— »Pogniewałam się, mam żal do Cię w sercu
»Dawno, Jantosieńku,
»Bo mi zawiniłeś:
»By się połączyć na ślubnym kobiercu,
