Ta strona została uwierzytelniona.
KRAKOWIAK.
I.
I.
Darmoś mi się, Hanuś, przypodobać chciała,
Za mną spoglądała, liczka malowała.
Liczkaś malowała, w jedwabie stroiła,
Złoty pierścioneczek na palcu nosiła.
Pierścioneczek złoty, czerwone korale,
Bo ja cię, Hanusiu, nie kochałem wcale.
Nie kochałem wcale i kochać nie mogę,
Boby mi Magdusia zastąpiła drogę.
Ona zastąpiła, Pan Jezus pokarał,
Bom się o kochanie Magdusi sam starał.
Starałem się, starał całe długie lata,
Bom ja ją pokochał aż do końca świata,
Aż do końca świata i na całą wieczność,
Ślubował jej wierność, miłość i stateczność.
II.
Smutna moja dola, smutne moje życie,
Już mię wesołego więcej nie ujrzycie.
Już mię nie ujrzycie więcej wesołego,
Nieszczęśliwa dola kochania mojego.