Strona:PL Antoni Kucharczyk - Wiersze, piosnki z naszej wioski.djvu/148

Ta strona została uwierzytelniona.
PĘDZIĆ BIEDĘ!


Kiedy orzesz twoje pole,
Przyorajże twą niedolę
Jak najgłębiej skibą czarną,
I z nadzieją posiej ziarno...

A z niedoli na twej roli,
Użyźnionej twoim potem,
Bez ostów i bez kąkoli
Zaszumi łan kłosem złotym.

Kiedy młócisz we stodole,
Rżnij tak cepem twą niedolę,
Że aż milę będzie słychać,
A twa bieda skończy dychać.

Rżnij tak cepem bez litości,
Aż połamiesz biedzie kości.