Ta strona została uwierzytelniona.
Że druidy, że te wieszcze stare
W swoich wróżbach nie błądziły zgoła,
Ze niezawsze drwić należy marę
I że szczęście przynosi jemioła!
Niechaj szczęście niesie ci ten listek —
Żyj na ziemi przez pół jako w niebie —
Jest zaklęcie — w którem świat tkwi wszystek:
Nigdy nie wątp o sobie — wierz w siebie —
.................[1]
- ↑ Z tego niedokończonego i szkicowego utworu autograf zawiera jeszcze tylko zaczątki dalszych strof:
«Bo kto własnej nie zaprzeczy duszy —
Ten i boga zaprzeczyć nie może»
«Ona mówi: jam nie Be»[atrycze?]
