Ta strona została uwierzytelniona.
przed posąg Apolina w te odezwała się słowa: „Boże harmonii! twoim poświęcam się usługom, twe wieńce nie więdnieją nigdy, jak róże jednakowe zostają w każdej porze.“
Złożywszy Julia przed Apolinem przysięgę, opuściła świątynię z pogodną i wesołą twarzą. Powróciła do miejskiego pomieszkania, wierna swemu postanowieniu, wyszczególniała talent pięknemi sztukami, i to tak było jej miłem ukontentowaniem, jakiego jeszcze dotychczas niedoznawała.
