Strona:PL Antoni Sobański - Cywil w Berlinie.pdf/48

mowanie czy naznaczanie nowych członków do „Betriebszelle“, tak samo zresztą jak do partji wogóle. Kiedy wybory 5 marca wykazały, kompletne zwycięstwo Hitlera, wówczas wśród komunistów padł mot d‘ordre — wstępować do SA i wogóle partji narodowo-socjalistycznej. Oczywiście, że powyższy fakt nie jest podawany przez czynniki rządowe czy partyjne jako przyczyna ograniczenia w przyjmowaniu nowych członków. Oficjalnie mówi się, że skoro nastąpiła „Gleichschaltung“ (koordynacja) całego ruchu robotniczego i zawodowego pod sztandarem narodowego socjalizmu — to ipso facto jaczejki tej partji i rozszerzenie samego członkostwa partji są zbyteczne. Każdy niemiec jest w duchu Nazi, choć nie zadokumentował tego oficjalnem przystąpieniem do ruchu. Tak przynajmniej daje się do zrozumienia.
 Pewne poczucie niepewności co do elementu, na którym opiera się rząd, obawa przed szaleńczemi poczynaniami młodych, oraz wogóle przed zbytniem zradykalizowaniem ruchu narodowo-socjalistycznego — podyktowała też