Strona:PL Artur Oppman - Cztery komedyjki.djvu/19

 ŻABI KRÓL 

OSOBY:

KRÓL

KRÓLEWNA

ŻABI KRÓL

AKT  I-szy.
LAS.

Królewna (idzie powoli, potem zatrzymuje się).

 Z głównej drogi lekki krok po mchach miękkich wiedzie w bok: jak tu cicho... jaki cień, zda się, noc już zmienia dzień!

(Po chwili, patrząc na niebo).

 Nie! słoneczko z poza drzew lśni czerwone niby krew, niezadługo zajdzie już za gór siedem, siedem mórz.

(po chwili).

 Mnie najmilej w pustce tej... w towarzystwie kulki mej, mojej kulki szczerozłotej. Pójdź, kuleczko! pójdź na psoty!

(Wyjmuje z kieszonki złotą kulę i bawi się nią, podrzucając wysoko i chwytając znowu).

 Jakaż to cudowna gra! kula błyszczy, gdyby skra, mieni się tysiącem farb... ach! ta kula to