Ta strona została uwierzytelniona.
I tak żałośnie drży jej łono,
I tak się łzami srebrzą oczy.
Strona:PL Artur Oppman - Legendy warszawskie.djvu/082
I tak żałośnie drży jej łono,
I tak się łzami srebrzą oczy.
Skan zawiera grafikę nie w PD.