Ta strona została uwierzytelniona.
Przemknęło życie błyskawicą, —
Niejeden je roztrwonił.
Głupstwo spoglądać w to, co było,
Mokrą od łez źrenicą.
Ale się dobrze gawędziło
W kawiarni „Pod dzwonnicą...“
Strona:PL Artur Oppman - Moja Warszawa.djvu/128
