Strona:PL Artur Oppman - Pieśni.djvu/019

Ta strona została uwierzytelniona.

Wiecznie będzie gnuśnieć marnie
Bez sił i bez krwi.“
.............

Rój boginek próżno czeka
Na skinienie swej królowej,
W blaskach nocy księżycowej
Chcąc rozpocząć pląs i śpiew.
Noc przemija, noc ucieka,
A królowa zadumana,
Dziwnym smutkiem oplątana,
Marzy w cieniu drzew...